Hoi! Mijn naam is Nienke Lemmens-Deelen en ik woon samen met mijn man, dochter, zoon en twee katten op de Huet in Doetinchem. Ik heb een praktijk aan huis en werk daar sinds 2013 met veel plezier als orthopedagoog.
Opleiding en werk
Na mijn studie tot HBO-pedagoog ben ik afgestudeerd als orthopedagoog aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Ik heb me daarbij gespecialiseerd in de positieve psychologie. Daarna ben ik jaarlijks blijven bijleren op allerlei vlakken in de (kinder)psychologie. In 2015 leerde ik over Acceptance and Commitment Therapy (afgekort: ACT) en ben ik me daarin verder gaan specialiseren. Ik heb naast vele boeken te hebben stuk gelezen, ook de ACT basisopleiding, vervolgopleiding en de ACT4kids specialisatie voltooid en ben daarnaast sinds 2023 ook trainer bij ACT4life.
Op mijn eerdere werkplekken heb ik ervaring opgedaan met kinderen, jongeren en volwassenen met en zonder een diagnose en/of verstandelijke handicap. Tevens heb ik als orthopedagoog gewerkt op een middelbare school en in een particuliere praktijk.
Praktijk Samen Deelen
Mijn grote passie is echter mijn eigen praktijk. Wat is het gaaf om al zoveel personen te hebben mogen zien opbloeien en hoe zij ook jaren na de behandeling mij nog enthousiast laten weten hoeveel ze nog hebben aan de tips die ik ze gaf. Dat is onbetaalbaar!
Wat mij onderscheidt van andere organisaties is dat mijn orthopedagogische praktijk kleinschalig en huiselijk is en dat ik graag gebruik maak van mijn creativiteit om jou of je kind zo goed mogelijk te helpen.
Zo ben ik altijd op zoek naar therapievormen die nét dat beetje extra kunnen geven. Hierbij kun je, afhankelijk van de leeftijd, denken aan creatieve werkvormen, handpoppen of prentenboeken. Maar ook het in elkaar rammen van een auto op een autosloop, een persoonlijk filmpje van een BN’er, of boksen in mijn praktijk behoren tot de mogelijkheden. Ik zeg altijd maar: het moet vooral niet saai worden!
Wat ook heel fijn is aan eigen baas zijn, is dat ik mijn specialisaties zelf kan bepalen. Ik vind het erg belangrijk (en leuk!) om me te blijven ontwikkelen en volg dus regelmatig opleidingen en cursussen. Zo heb ik o.a. de opleidingen tot KIES-coach en ACT-therapeut (voor zowel kinderen als volwassenen) succesvol afgesloten. Wil je weten wat dit precies inhoudt? Klik hier voor meer informatie over KIES en hier voor meer informatie over ACT.
Visie
In de klassieke hulpverlening wordt meestal de focus gelegd op het probleem: wat gaat er mis, wat zijn de oorzaken en wat doen personen verkeerd waardoor dit in stand wordt gehouden? Deze problemen zouden met een behandeling weg moeten gaan, of, wanneer dat niet lukt, wordt er vaak een diagnose gesteld.
Uiteraard ben ik me ervan bewust dat diagnoses veel kunnen brengen: het maakt de communicatie tussen hulpverleners eenvoudiger en het kan veel rust brengen bij kinderen en ouders doordat ze eindelijk weten wat er met ze aan de hand is. Ook medicatie kan in sommige gevallen helpend zijn.
Mijn visie is echter dat de meeste hulpvragen te maken hebben met problemen die bij het leven horen en dat we daar allemaal vroeg of laat mee te maken krijgen. Het is dus niet iets abnormaals, of iets waar een diagnose voor nodig is om hiermee om te leren gaan. Je bent niet anders, of gek. Je bent juist hartstikke normaal!
Wat mij betreft is er vaak dan ook geen diagnose nodig om de juiste hulp te krijgen: ik heb inmiddels tientallen kinderen, jongeren en volwassenen geholpen om te leren dealen met hun problemen, zonder diagnose.
Wanneer is het goed om hulp te zoeken?
Ik pleit dan ook voor het normaliseren van problemen: het is onderdeel van het leven. Iedereen voelt zich wel eens een tijdje verdrietig, depressief of wordt snel boos om de kleinste dingen. Het wordt pas een probleem als je daardoor niet meer de dingen kunt doen die voor jou belangrijk zijn in het leven.
Wanneer mensen bijvoorbeeld langere tijd slecht slapen doordat ze nog lang liggen te piekeren, slechter gaan eten, lange tijd somber zijn, zich terugtrekken of geen plezier meer halen uit het leven, dán is er een goede reden om hulp te zoeken. Of wanneer je niet meer doet wat je eigenlijk heel graag zou willen, omdat je gedachten of negatieve zelfbeeld je tegenhouden. Dan is het heel fijn als er tijdelijk iemand met je meekijkt en je tips en ondersteuning geeft.
Wat vind ik belangrijk in mijn manier van werken?
Mijn doel is om mijn cliënten een fijne, laagdrempelige plek te bieden om over hun gedachten en gevoelens te kunnen praten, zodat ze inzicht krijgen in zichzelf en beter leren omgaan met de moeilijkheden in hun leven. Ik leer ze dat ze niet gek of anders zijn, maar juist hartstikke normaal en dat ze alleen wat te leren hebben in de manier van hoe ze omgaan met hun problemen.
Ik vind het belangrijk dat dingen daarbij niet te zwaar worden. Er wordt in mijn praktijk dus niet alleen gepraat, maar vooral ook veel gedaan. Dit gaat gepaard met veel humor, begrip, luchtigheid en steun.
Ik heb daarbij aandacht voor de krachten van een persoon en voor wat er wél al goed gaat. Hierdoor zijn mijn behandelingen meestal praktisch, concreet en gericht op het positieve. Ook vind ik het leuk om methodes te zoeken die nét even anders zijn dan standaard protocollen.
Je leven leren leiden op jouw manier, mét dingen die lastig zijn
Ik leer mijn cliënten vaardigheden, zodat ze het leven kunnen leiden dat zij graag willen. Ook het accepteren dat bepaalde situaties niet te veranderen zijn of dat je soms moet leren leven met bepaalde eigenschappen, emoties of gebeurtenissen is onderdeel van mijn werkwijze.
Emoties als angst, boosheid of verdriet hoeven bijvoorbeeld niet weg om problemen op te lossen. Juist niet! Ze zijn een teken dat je het ergens niet mee eens bent, dat je iets bent verloren wat je dierbaar is of dat je lijf je probeert te beschermen. Hartstikke nuttig toch? En menselijk! De vraag is: hoe ga je ermee om en wat ga je ermee doen? En wat levert het je op als je die keuze maakt, en wat gaat het je misschien kosten?
Je kunt bijvoorbeeld ook mét angst iets doen wat je eng vindt. Kijk maar eens naar het stappen in een achtbaan: alles in je lijf zegt waarschijnlijk “niet doen!”, maar je kan die keuze tóch gewoon maken. Zo werkt het ook in het dagelijks leven. Nieuwsgierig geworden? Lees meer over mijn meest gebruikte methodes op de pagina’s van de behandelmethodieken Acceptance and Commitment Therapy (ACT) en Cognitieve Gedragstherapie (CGT).
Mijn doel? Mezelf overbodig maken!
Ik durf te zeggen dat ik verder ga dan alleen het oplossen van het probleem: ik zorg niet alleen dat mijn cliënten met een goed gevoel de deur uit gaan, maar ook dat ze vaardigheden leren waar ze de rest van hun leven iets aan hebben. Zodat ze ook met toekomstige problemen kunnen omgaan en ik (of een andere hulpverlener) overbodig word in hun leven.
Mijn ervaring is dat mijn cliënten zich erg prettig voelen bij deze positieve en vooral ook meer menselijke benadering. Vaak hebben ze er genoeg van om continu te moeten horen wat ze niet goed doen. Met praktische adviezen, aandacht voor het positieve en leren op een andere manier te denken én doen, merken ze meestal na een aantal afspraken al dat het beter gaat.